Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Διάφορα

Βιβλία

Οι Συνομήλικοι


Είναι ο σκύλος Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; Όχι βέβαια, το αντίθετο. Αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις.Στην προκειμένη περίπτωση η εξαίρεση ονομάζεται Ζαχαρίας και είναι ένας ενδεκαετής σκύλος που θεωρεί μεγάλη αδικία να είναι το ίδιο γέρος με τον Γεράσιμο, τον εβδομηκονταπενταετή ιδιοκτήτη του. Μεγάλη αδικία επίσης θεωρεί και το γεγονός ότι το αφεντικό του είναι ένας φτωχός συνταξιούχος που τα οικονομικά του δεν του επιτρέπουν να τρέφει το σκύλο του με φιλέτα. Γι αυτούς και πολλούς άλλους λόγους αντιπαθεί, υποτιμάει και προσβάλλει συνεχώς τον Γεράσιμο, ο οποίος βλαστημάει την ώρα και τη στιγμή που πήρε κατοικίδιο. Ένα παράξενο ζευγάρι στη δύση της ζωής του. Μια ιλαρή ματιά στα γηρατειά, τη μοναξιά και την ανέχεια. Ένα πικρό και ταυτόχρονα ξεκαρδιστικό άλμπουμ από τον μάστορα του μαύρου χιούμορ, τον Αρκά.

Ξυπνάς Μέσα Μου Το Ζώο

Tα θερμόαιμα ζώα των "Τρελών Συνδυασμών" και των "Παιχνιδιών για Δύο", επανέρχονται τα θέματα του έρωτα και της φιλίας, των οικογενειακών δεσμών και των λεπταίσθητων εξάρσεων Μόνο που, καθώς πρόκειται για άγρια ζώα και για μία μόνο γελοιογραφική εικόνα (χωρίς προπαρασκευές της κωμικής έκρηξης όπως στα στριπς), η χλεύη γίνεται κι αυτή πιο άγρια και πιο συμπυκνωμένη.

Με μια εικαστικά προωθημένη εκφραστικότητα, νυμφομανείς τάρανδοι, ομοφυλόφιλοι λέοντες, έκφυλοι ελέφαντες, μοιρολάτρες ιπποπόταμοι, νεκρόφιλοι ποντικοί, παραγωγικοί λαγοί κοκ. καθαιρούν κάθε έννοια ιδεώδους αρμονίας και φυσικού κάλλους. Δένουν, και πάλι, το γκροτέσκο με το τραγικό και αφαιρούν από τη φύση, όσο και από την κοινωνία, τη δυνατότητα να αποτελέσουν η καθεμιά την παρηγοριά της άλλης.

Πειραματόζωα

Στα "Πειραματόζωα" του Αρκά ισχύουν δύο τινά: ο υγιής είναι ένας ασθενής που έχει προσωρινά διαφύγει και η φύση είναι παγίως ηττημένη. Το "κατά φύσιν" εδώ έχει αντικατασταθεί από το "παρά φύσιν".

Ο τρομοκρατημένα αποθαυμάζων Ιπποκράτης και ο κακεντρεχώς διηγούμενος Βακίλος είναι κατά βάθος και οι δύο άφωνοι μπροστά στα όρια του πόνου και τις σαδιστικές δυνατότητες της επιστήμης, ιδωμένες από μια πλευρά τόσο γκροτέσκα ώστε ο καθένας θα προτιμούσε τον ιατρικά ανυποστήρικτο πρωτογονισμό και τη σύντομη θνητότητα του από μια επιβίωση με τόσο κοφτερά δόντια. Ο Αρκάς μοιάζει εδώ σαν να ασπάζεται εξίσου γελαστικά όπως ο Μολιέρος το μένος εκείνου για τους ιατρούς.